"işçilerin kolektif sesi olma imkanı o halde bu estetik kopuştan, işçi olma biçimlerinin birbirinde ayrılmasından geçmektedir. zira tahakküme maruz kalanlar için mesele hiçbir zaman tahakküm mekanizmalarının bilincine varmak olmamıştır; mesele tahakkümden başka bir şeye adanacak bir beden edinebilmektedir. söz konusu olan şey, marangozun bize gösterdiği gibi, durumun bilgisine vakıf olmak değil, bu duruma uygun olmayan "tutkuları, heyecanları" edinebilmektir." sf.59
özgürleşen seyirci, ranciere.
No comments:
Post a Comment